Pagina's

votre langue/your language:

16 oktober 2011

Slepen - Slijpen - Gesloopt

Omdat onze franse boeren-buren besloten hadden om hun vervallen schuur toch maar zelf te gebruiken met alle bouwmaterialen erop, eraan en eraf gevallen moest er natuurlijk een ander plan komen om ons voorplaatsje van een mooi, recht en karakteristiek straatje te kunnen voorzien. Belangrijk, want binnenkort staat de winter weer voor de (voor)deur en dan is een modderige bouwput daar natuurlijk geen aanlokkelijk vooruitzicht.


De veelbesproken burenschuur
in 'beter' tijden.
En dit...

..is er nu nog...

...van over.

De gewraakte hoekstenen die de boer terug wilde - óók de twee die als 'poten' voor het ...
...houten bankje dienden -  werden er dus maar weer uitgesloopt...

...aan beide kanten van de serre...
...en buiten de deur gezet...
...om ze met de bakwagen...
...terug te brengen naar waar ze vandaan kwamen: "retour boer".

Het alternatief kwam in grote granieten rotsblokken die ín en ónder het hier zo typerende landschap liggen, en waarvan wij een paar hectare ons eigendom mogen noemen. En zoals dat in Frankrijk van oudsher gebruikelijk en wettelijk bepaald is voor nutsgronden (bestemd voor voedsel, dus veeteelt en akkerbouw) zijn de overige omliggende, meer dan zestig hectare door de zeer machtige SAFER [boerenbond] allemaal aan onze ecologisch boerende buurman toebedeeld.

Welnu, deze granieten OERstenen worden door buurman-boer regelmatig tijdens het akkerbouwen 'omhoog'geploegd, maar ook komen ze door de wisselende weersinvloeden en bij een hoger grondwaterpeil soms (deels) boven de grond te liggen. "Of buurman deze stenen soms óók nodig had?" vroeg László quasi-nonchalant aan hem. Nee, déze stenen heeft buurman níet nodig; sterker nog, hij is ze natuurlijk liever kwijt dan rijk zodra hij zijn graan wil gaan verbouwen. Tsja, dat dan weer wèl! Ach ja, en aangezien de intussen door ons onderzochte, betaalbare alternatieven zich beperken tot betonnen stoepranden die totáál niet passen bij ons karakteristieke creusoise huis, werd het dan toch maar weer (pffffff!)........ slepen geblazen voor mijn 'sterke Jerke'! En dat met nog steeds hoogzomerse temperaturen van gemiddeld zo'n 35 graden... in de schaduw.

                          MAAR GOED,



....zogezegd, en intussen ligt er alweer een flink aantal van deze loodzware rotsblokken bij de garage te wachten op een eerste bewerking. Want ja, voordat ze mooi recht tegen elkaar aangelegd kunnen worden, moet László deze grillige creaties van Moeder Natuur eerst wèl met de slijptol flink in model slijpen.


En zo is hij, naast zijn andere ambachten als entrepreneur [ondernemer], transporteur [transporteur], chef [kok], démolisseur [sloper] en ouvrier [bouwvakker], (ik tel er gelukkig nog geen twaalf....!) nu ook steenhouwer [tailleur de pierre] geworden:


Eerst nog de betonnen rand...


...rond de serre 'even' weghakken...

...daarna zijn de nieuwe rotsblokken aan de beurt...

...om mooi in model te worden geslepen en gebeiteld...

...om ze opnieuw op de 'opengevallen' plek in te graven...

...zodat ze goed 'gebeiteld' liggen...voor járen! Dus.


Door de tegenslag die de perikelen met de buren opleverden, is László deze keer in Valette wel vervelend genoeg anderhalve week achterop schema geraakt. Toch kan hij voorzichtig tevreden zijn met het resultaat van het werk dat hij nog de laatste week in z'n eentje voor elkaar heeft gebracht:

Eerst nog bij de bouwmarkt nieuwe straattegels inkopen...

...die daarna weer moesten worden uitgeladen en op het voorplaatsje klaargezet...

...en met wat eigen zakken vulzand...


...en de eerste paar wagentjes grond van onze vriend Jamie van Le Grand Tornage...

...kon dan eindelijk gestart worden...

...met het leggen van het zó gedroomde straatje, dat...

- van meerdere kanten bekeken -

...toch wel een èrg goed gevoel geeft: eindelijk iets kunnen opbouwen in plaats van afbreken!



slepende armen,
slapende benen
en een
sluipende rugpijn...

Voorzichtig is 'ie, dat wel, want intussen voelt hij zich ook ditmaal weer volledig...

gesloopt!


Nu maar hopen dat de andere werkzaamheden, waar hij nog aan moet beginnen, tijdens het volgende werkbezoek een stuk voorspoediger zullen verlopen....

3 oktober 2011

Buurt-ondernemers

Nederlanders in Frankrijk staan erom bekend dat ze zeer ondernemend zijn en daarnaast ook vaak een warme sociale binding met hun 'medelanders' onderhouden. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat we, sinds onze zoektocht èn nu László regelmatig in Valette aan het verbouwen is, al met een aantal Neder-fransen in de omgeving een goed sociaal contact hebben opgebouwd. We stellen graag een paar van onze buurt-ondernemers in de Creuse voor:

Les Trois Ponts
Gert en Irene van Ipenburg zwaaien hier sinds 1999 de scepter over een zeer fraai gerestaureerde oude molen met zes chambres d'hôtes in het heel idyllisch gelegen St. Silvain-Bellegarde en zijn onze 'buren' op een afstand van zo'n 40km. We leerden hen kennen tijdens een van onze zoektochten in Frankrijk omdat we zelf een kamer voor een paar nachten nodig hadden. Hun uiterst warme en gastvrije onthaal beviel zó goed dat we vaker bij hen terugkwamen. Het hele aankoopproces van ons huis in Valette moest toen nog beginnen. Gert en Irene volgden dit met warme belangstelling en gaven ons de nodige mentale steun die we toen maar àl te goed konden gebruiken. Sindsdien houden we contact met onze vrienden als de drukke werkzaamheden aan beide kanten het toelaten.

Le Grand Tornage
Jamie en Anûska Nockolds wonen hier sinds 2009 met hun twee dochters Leann en Amber. Sindsdien hebben ze in de schuur die ze kochten twee schitterende, ruime gîtes gemaakt voor de verhuur aan vakantiegangers. Ook zijn ze nog druk bezig met het creëren van hun eigen definitieve woonruimte, maar dat is een meerjaren-plan geworden omdat Jamie, met zijn jarenlange ervaring in de renovatiebouw, intussen ook een goedlopend klusbedrijf runt. Bij deze allerhartelijkste en gastvrije buren, die praktisch bij ons 'om de hoek' 7km verderop wonen in de gemeente Evaux-les-Bains, gaat László regelmatig langs voor een praatje en een bakkie, of - zoals afgelopen zomer - een heerlijke barbecue. Daarnaast hebben de mannen elkaar natuurlijk wel gevonden als het om klussen en verbouwen gaat en wisselen ze de nodige diensten, spullen of kennis graag met elkaar uit.

Fam. Rieschke
Hans en Yvonne Rieschke, francofielen van het eerste uur maar wonend in Nederland, hebben sinds 2003 een prachtig authentiek vakantiehuis in onze gemeente, op zo'n 5km afstand. Yvonne is daarnaast freelance (reis-)journaliste en we kwamen in contact via haar website waar ze haar boek "Bijzondere ontmoetingen in Frankrijk" promoot. Na de vele e-mails is er intussen ook een eerste hartelijke ontmoeting in Frankrijk geweest.

Tigouleix
Rob Veen en Claire Heisteeg wonen hier sinds 1996 en hebben vanaf die tijd een karaktervolle accommodatie met zes gastenkamers en een kleine natuurcamping; een natuurcentrum voor gasten die vooral geïnteresseerd zijn in rust, stilte, wandelen en retraite. Ze wonen op zo'n 55km ten zuiden van ons in het Parc Naturel Régional de Millevaches met zijn eveneens schitterende natuur. Toen we destijds meer wilden weten over de geschiedenis van Valette, kwamen we bij hun website uit met alle bijzondere informatie over de geelbuikvuurpad. Ons contact is nog beperkt gebleven tot e-mailverkeer, maar als we definitief zijn verhuisd, willen we deze bioloog en zijn vrouw graag eens persoonlijk ontmoeten.

Tenslotte:

Wie méér wil weten over de Fransen zelf, hun cultuur, (eigen)wijsheden en vooral ook de franse taal en haar valkuilen: Het blog 'Meer Sjans met Frans' van Marion Everink, schrijfster van o.a. het boek Ratjetoe, die met haar man, drie kinderen en twee honden sinds 2001 in de buurt van Aix-en-Provence woont (inderdaad: 'iets' verder weg dan de Creuse) is ècht een aanrader om te lezen!

_______________________________________________________________________________________
Meer informatie over onze Neder-franse buurt-ondernemers is ook terug te vinden onder de kop 'INTERESSANTE LINKS' in de rechterkolom.