Pagina's

votre langue/your language:

30 juli 2011

Hakken en Breken (2)

Met niet zulke goede weersvoorspellingen in het vooruitzicht, vertrokken László en Marko in alle vroegte op zondagochtend 3 juli naar Frankrijk. Voor László was het alweer de vierde keer, Marko ging voor de tweede keer mee na de woninginspectie in december vorig jaar, vóórdat de koop van ons domein een feit was.

Een uitgebreid verslag van hun gezamenlijke inspanningen:

maandag 4 juli
De eerste ochtend bleek het toch zonniger dan verwacht en kon er buiten worden ontbeten, met de kruiwagen als alternatieve ontbijttafel, maar daarna ...

...werd er meteen flink aangepakt. Marko ontfermde zich over het schuurtje naast de stallen, dat grondig moest worden schoongemaakt...

...en ook hier kwamen weer diverse brocantewaardige plattelands-snuisterijen tevoorschijn.

László ging zich bezighouden met het verwijderen van het verse onkruid, dat zowel in de cour...

...als op het land rondom het huis alweer flink was opgeschoten...

...maar met een nieuwe Meneer Wilson ging het maaien naar eigen zeggen 'als de brandweer'.

Daarna verkenden ze samen het zoldertje boven de stallen dat ook vol met oude spullen stond. Mocht iemand op zoek zijn naar de fiets van Anquetil...die staat dus hier!

Een mooie vondst waren ook de enorme stapels dakpannen die natuurlijk gebruikt kunnen worden voor de nog toekomstige restauratiewerkzaamheden.

Wat niet bruikbaar was, werd allemaal via het luik naar buiten gekieperd en van het overtollig hout...

...werd de zoveelste brandstapel gemaakt, wachtend op het moment dat er weer fik gestookt mag worden.


dinsdag 5 juli
Deze dag stond in het teken van diverse nieuwe aansluitingen.
's Ochtends kwam een inspecteur van de SPANC het terrein controleren en beoordelen of de door ons ingediende aanvraag voor het plaatsen en aansluiten van septic tanks kon worden goedgekeurd. 's Middags was afgesproken met een installateur van France Telecom die de telefoon- en internetverbinding kwam aansluiten. En nadat dit was gelukt, konden ze 's avonds allebei het thuisfront bellen via Skype. Midden op het platteland, met een werkende internetverbinding: wat een wonder!
En dat niet alleen: ook een meegebrachte satellietschotel werd nog aangesloten, en hoewel met het oude receivertje op dat moment slechts een paar duitse kanalen kon worden ontvangen, was er vanaf die dag in ieder geval ook televisie in huis. De beschaving komt steeds dichterbij...

woensdag 6 juli en de dagen erna

Vandaag werd begonnen met het grote werk: eerst moest een laag van zo'n 10cm asfalt op het voorplaatsje worden afgegraven...


...voordat kon worden begonnen met het uitgraven van een ...


...lange geul waarin de oude waterleiding naar de aansluitingsput lag.


Eerst moest er een stuk draadeind op maat worden geslepen dat als verbindingsstuk kon dienen...

...om de nieuwe waterleiding met de oude te verbinden en deze zo onder de serre door te trekken.

Deze werd met een haakse verbinding via een boom aan de trekhaak van de ...

...bakwagen gebonden om te zorgen voor de nodige trekkracht.

De harde grond maakte het werken erg moeilijk, maar na het nodige duw- en trekwerk...

...lag de nieuwe leiding erin en kon worden...

...begonnen met het dichtgooien van de geul.

Daarna werd de nieuwe leiding ook het huis ingelegd, waar Brutus "het beest" al eerder een sleuf had gehakt...

...en kon deze worden klaargelegd om straks aan de andere kant van de muur in de bijkeuken een badkamer te creëren.

Het meeverhuisde ligbad staat ongeduldig te wachten totdat 'ie kan worden aangesloten. Ook de hierachter liggende ...

...nieuw aangekochte beukenhouten trap, houtkachel en boiler staan al gereed om in gebruik te kunnen worden genomen. 


zaterdag 9 juli
Vandaag zou er niet gewerkt worden, maar was het tijd voor de Tour de France! Omdat het al erg druk was in Evaux-les-Bains, waar diezelfde avond ook nog een motorfestival werd georganiseerd, besloten ze om met de bakwagen even verderop de route in het nabijgelegen dorpje Fontanières een mooi plekje uit te zoeken.
Zittend op de achterklep van de bakwagen en met een wijntje erbij, vermaakten de mannen zich prima met het circus van de karavaan en het kortstondige moment dat kopgroep en peloton voorbij kwamen razen. Maigret zat aan de overkant stilletjes in zijn rolstoel deze criminele snelheden te observeren en misschien al uit te vissen wie dit keer de tour zou winnen...

zondag 10 juli
Vandaag is het de beurt aan de zolder en wordt de scène van '14-'18 ...

...ontmanteld en via het zolderraam naar beneden gekieperd.

Na het verwijderen van de laatste dikke lagen...

...stof en spinrag ziet het er nu...

...dan eindelijk schoon en...
...helemaal opgeruimd uit. Mooi hoor!


maandag 11 juli
Vandaag zetten de mannen zich weer schrap want er moest verder worden gegraven. Nu richting het opgeruimde schuurtje, om de waterleiding ook te kunnen verbinden met een tweede nieuwe hoofdkraan daar. Deze moet worden aangelegd voor de aparte nieuwe aansluiting die de chambres d'hôtes in de grote schuur straks van water moet voorzien. Zoals de ervaring al geleerd had, is de grond overal erg hard en vol met stenen, zodat alle beschikbare gereedschappen zoals schep, pikhouweel, Brutus "het beest" e.d. weer ingezet moesten worden. Het duurde dan ook weer even voordat er een lange geul was uitgegraven, maar toen kon dan ook hier een nieuwe waterleiding gelegd worden.

De cotoneasterstruik bij de bijkeuken, die intussen een flinke doorn in het oog begon te worden, bleek door zijn imposante wortels niet op de hand te kunnen worden uitgegraven, en dus werd de bakwagen nogmaals ingezet en binnen een paar minuten was ook deze hoek keurig opgeruimd.
 Die avond was het weer tijd voor het zoveelste bezoekje aan het gemeente-zwembad in Evaux-les-Bains waar ze zich heerlijk konden opfrissen.
De volgende ochtend zaten de vrije dagen er voor Marko weer op en vertrok hij met zijn in de bakwagen meegenomen motor voor de lange rit terug naar huis. Helaas was het weer omgeslagen en dat betekende voor hem jammer genoeg toch nog wel een paar buien onderweg.
 

dinsdag 12 juli en de rest van de week

Ook Valette ontkwam niet aan het slechte weer en het regende die dag pijpestelen zoals op de foto links goed te zien is.

Dit gaf 's avonds wel weer een mooi plaatje met laaghangende wolken tussen de bergen maar de volgende ochtend een iets minder mooi plaatje toen de gegraven geulen flink waren ondergelopen.
Er moest dan ook worden gewacht totdat het water was gezakt voordat László verder kon met dit grondwerk en dus besloot hij binnen verder te gaan met klussen.


Wat natuurlijk geen probleem is, want ook daar is nog zoveel werk te verrichten:

Dit keer zijn de oude muren in de...

...bijkeuken aan de beurt voor de sloop...

...en moet het pleisterwerk worden afgebikt...

...om de eronder zittende vochtproblemen op te lossen.

Dit levert meteen een prachtige natuurstenen muur op die straks met nieuw voegwerk voor een mooie authentieke uitstraling zal zorgen.

Al het mos op het dakje werd ook verwijderd en dan blijkt na grondige inspectie ...
...dat deze straks nog de nodige reparaties moet ondergaan om helemaal weer waterdicht te worden. 

En toen het grondwater gezakt was, kon ook de stugge waterleiding nog van een ommanteling worden voorzien...

...en kon ook deze geul worden dichtgegooid.

Tenslotte werden alle meegebrachte verhuisdozen nog keurig opgestapeld en kon László weer met een tevreden gevoel de volgende dag terug naar Almere rijden.

12 juli 2011

Sprookjes bestaan...toch niet?

In en rondom Valette is de vaak sprookjesachtig mooie natuur van de Pays Combraille - zoals dit deel van de Creuse ook wordt genoemd - volop aanwezig en voor ons is het belangrijk deze in stand te helpen houden.

Zo vond László eerder al dit jaar een paar ontkiemende kastanjepitten op ons terrein. Nadat hij ze zorgvuldig op een goede plek had uitgeplant, is dit het voorlopige resultaat van onze pogingen om meer bomen, die in deze streek thuishoren, voor ons domein op te kweken.

En op het terrein vlak naast de plek waar onze moestuin moet komen, staat een kleine wilde peer, zo eentje van de oersoort waarvan al onze gecultiveerde peren afstammen, maar die in Nederland en België zeldzaam is geworden.
Gelukkig is die hier in Frankrijk soms nog in het landschap terug te vinden.

Moeder natuur heeft dít kleine boompje blijkbaar al eens aardig verrast, want....
....meer van dichtbij gezien lijkt het wel of het een verschrikt gezichtje heeft, kompleet met een rechtop staande kuif van groen loof!

Nèt een sprookjesfiguurtje...
_________________________________________________________________

Het struikgewas langs garage en schuur had van de vorige bewoner jarenlang de vrijheid gekregen om in de hoogte en breedte te groeien en daarmee nogal ondoordringbaar te worden.

Hier moest dus een doorgang in gekapt worden om straks de toekomstige moestuin goed te kunnen bereiken.
Bij het maaien van het flink opgeschoten onkruid op de moestuinplek zelf, had onze bosmaaier - die door László ter verdrijving van de eenzaamheid Meneer Wilson was gedoopt - al in een eerder stadium één van z'n tand(wiel)en stukgebeten op een (je raadt het al!) goed verscholen stuk hoekijzer, en dus kon hij hem bij deze klus spijtig genoeg niet helpen.

Maar met Klovis, de kloofbijl, en nog een paar van diens kap- en zaag-bendevriendjes, lukte het tenslotte al blarentrekkend om een manshoog gat in dit oerwoud te maken.


Maar ehh, bij nader inzien....

....kijk nog eens goed....

....dan -wów!- zou je toch bijna zwéren dat 'ie ineens een geheim doorkijkje heeft ontdekt naar iets dat misschien wel lijkt op...  wát? Finding Neverland, of... sprookjesland Nárnia ???


Hmmm, alles goed en wel, maar om nou te voorkómen dat ons project een Neverending Story gaat worden en kaboutertjes ons toch ècht niet zullen komen helpen, wordt het voorlopig nog maar 'even' flink doorbuffelen ...