Grondverzet

Naast al het werk dat we met z'n tweetjes in en om het huis uitvoeren, is er soms werk dat we wel moeten uitbesteden. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor het ophogen van het flinke terrein tussen enerzijds ons huis met schuur en hangar, wat -alles naast elkaar- een langgevelboerderij wordt genoemd, en anderzijds de openbare weg. Dit erg steile terrein van ongeveer 30 X 72 meter moet in verschillende hoogteterrassen worden verdeeld. Daarvoor moet er heel veel grond metershoog worden bijgestort en de hoogteverschillen met natuurstenen muurtjes worden ondersteund. De zo ontstane terrassen kunnen vervolgens plaats bieden aan o.a. septic tanks met aansluitingen naar een groot uitvloeiveld. Da's een flinke klus voor grote graaf- en andere industriële machines. Bij onze vrienden Jamie en Anuska ligt nog een enórme berg grond die ze graag kwijt willen. We mogen deze grond hebben, mits we het zelf weg (laten) halen en zo komt het dat hun buurman Fréderique, die over de juiste grondverzetmachines beschikt, in de afgelopen maanden keer op keer met enorme hoeveelheden grond ons terrein is komen ophogen.

Tot zover had László het al opgehoogd, na ettelijke kruiwagens vól met bouwpuin te hebben gestort...	...en nadat de eerste twee ladingen grond zijn bezorgd...
...zien we, vanuit een raam aan de achterkant, het terrein beetje bij beetje groeien.	En het terrein vanaf de andere kant overziend, begint het er al enigszins op te lijken.
Tussen de ladingen door moet het manshoge struikgewas eerst worden gesnoeid...	...waarna het terrein opnieuw een beetje verder groeit...
...en wordt de berg fait à la main [op het handje] verder gestructureerd.	Eigenlijk best al impressionnant [indrukwekkend] zo!
De grote stenen die we in de gestorte grondladingen vinden...	...leggen we opzij om later de 'nieuwe' oude steunmuren van te kunnen maken.
En daar is Fréderique alweer met pelle et remorque [graafmachine en aanhanger].	Eerst achteruit rijdend langs de bijkeuken...
...stort hij weer een 'karretje' af waarna hij berg nà berg...	...vooruit schuift, steeds meer èn hoger, een breed pad vormend...
...waarop hij iedere keer wat verder achteruit kan rijden...	...om nieuwe ladingen te storten en uit te vlakken...
...steeds vèrder weg, zodat...	 ...het terrein groeit en groeit... 
...eerst nog steil en vól onkruid, begint het nu toch wel...	...op een heuse dijk met privéweg te lijken...!

Waterhuishouding

In Nederland zijn we eraan gewend dat vrijwel elk woonhuis een water- en elektravoorziening heeft, maar als je zoals wij een oud huis op het franse platteland koopt, dan is dat lang niet zo vanzelfsprekend. En dus moesten we eerst het nodige klussen voordat de franse nutsbedrijven ons konden aansluiten op hun netwerk.

De installatie van een elektrameter werd, nadat László overal nieuwe bekabeling en wandcontactdozen had aangelegd, al uitvoerig beschreven in het artikel Tussenklussen van april vorig jaar.

De installatie van een watermeter en dus (drink)water uit de kraan had wel wat meer voeten in de aarde. We waren dan ook heel blij met de gulheid van meerdere van onze nieuwe nederlandse buurvrienden bij wie we regelmatig water in grote flessen en jerrycans mochten tappen zodat we niet 'droog' kwamen te staan. Het leggen van de ondergrondse binnen- en buitenleidingen staat al in de eerder gepubliceerde artikelen Hakken en Breken deel (1) en deel (2). Uiteindelijk lukte het na aanvraag bij en wat geduld mèt het waterbedrijf om ook déze aansluiting te realiseren:

 In de waterput in de tuin... 	...ontbrak het nog aan een watermeter...
 ...die door een technicien van het waterbedrijf werd aangesloten. 	 Toch een heel andere definitie van 'in de put zitten' hier...! 
Diezelfde middag werd zeer ingenieus met een buitentafeltje mèt parasolgat, ...	...een houtblok, een paal en een kraantje onze provisorische watertap...
...aangesloten, en nadat de hoofdkraan is opengedraaid...	...hebben we - héérlijk zeg! - water uit de kraan! Waar een mens toch blij van kan worden...

Een ander water'gevalletje' deed zich voor in de tijd van onze verhuizing. Zoals in dit land gebruikelijk, hebben natuurlijke, uit de vele rotsen ontspringende waterstroompjes en beekjes op plaatsen waar ze leefterreinen doorkruisen, een zogenoemde duiker: een ondergrondse pijpleiding die voor kanalisering zorgt zodat wegen en huizen niet onder water lopen:

Tijdens de afbraak van buurmanboer zijn schuur...	...was de duiker kapotgereden en stroomde het water...
... ongehinderd onze hangar in, wat moddervoeten en...	 ...drassige grond tot gevolg had en dus -om erger te voorkomen- plaatste László haastig...  
 ...loopbruggen over eigen  gegraven afwateringskanaaltjes. Maar na melding bij de gemeente...	 ...en een persoonlijk bezoekje van onze burgemeester werd dit probleem al heel snel verholpen. Alle lóf!

Water wordt een steeds schaarsere en dus ook duurdere levensbehoefte waar we liefst zuinig en efficiënt mee om zouden moeten gaan. En omdat onze moestuin veel (liefst regen-)water vraagt, hadden we een installatie nodig om regenwater te kunnen opvangen:

De eerste regenton deed het goed, totdat 'ie scheurde...	...en dus moest een nieuw aangeschafte tank zijn taak overnemen. Eerst de plek opmeten...
...om dan met natuurstenen...	...en na heel veel passen en meten...
...een stevige fundering aan te leggen, want dat is wel nodig voor een tank van 1000 liter, maar...	 ...waar blijft nu die regen? 

Intussen heeft onze récupérateur d'eau [regenton] tot nu toe 'slechts' twaalf gieters met regenwater opgeleverd, want we kampen hier al weken met een heuse hittegolf:
heet en droog, górtdroog -


té heet om buiten te zitten
maar binnen gelukkig
nog genoeg te doen...

 

...en hier hoeven we ons ook
(nog) geen zorgen om te maken...!?